تأثیر برنامه ورزشی هوازی بر کیفیت زندگی زنان پری منوپوز و منوپوز: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده

مقدمه: یائسگی یک رویداد فیزیولوژیک است که منجر به پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی در زندگی زنان شده و در نتیجه کیفیت زندگی آنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر ورزش هوازی بر کیفیت زندگی زنان پری ‌منوپوز و منوپوز انجام شد. روش‌ کار: این مطالعه کارآزمایی در سال 1392 بر روی 54 زن متأهل سالم منوپوز و پری‌منوپوز 60-45 ساله شهرستان کلیبر انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله (انجام ورزشی هوازی به صورت پیاده‌روی با شدت متوسط، 3 روز در هفته به‌ مدت 12 هفته) و کنترل (بدون مداخله) قرار گرفتند. پرسشنامه کیفیت زندگی زنان یائسه توسط هر دو گروه قبل از مداخله، 8 و 12 هفته بعد از مداخله تکمیل شد. دو گروه از نظر نمرات بعد از مداخله با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس با کنترل نمرات پایه مورد مقایسه قرار گرفتند. نمرات پایین تر نشان دهنده کیفیت بهتر زندگی و شدت کمتر نشانه‌ های یائسگی است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  SPSS(نسخه 18) و آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، کای دو، کای دو روند، تی مستقل، آزمون تحلیل کواریانس و اندازه‌ های تکراری انجام شد. 05/0>p معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: با کنترل نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله، میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در پایان هفته 8 9/1- تا 7/13- (فاصله اطمینان 95%، تفاوت میانگین تعدیل یافته: 8/7-) و هفته 12 پس از مداخله (9/7- تا 8/17-، 9/12-) در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. همچنین نمره زیر‌ دامنه ‌های جسمانی و روانی- اجتماعی در هفته 8 و 12 و زیر ‌دامنه وازوموتور در هفته 12 در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری داشت (05/0>p). بین دو گروه از نظر نمره بُعد علائم جنسی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (46/0=p). نتیجه ‌گیری: انجام ورزش هوازی با شدت متوسط در بهبود کیفیت زندگی زنان منوپوز و پری ‌منوپوز مؤثر است.